ΚΑΜΙΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

Ώρα 6 και μισή, ξημερώματα της Δευτέρας 5 Αυγούστου, το κράτος επέλεξε να επιτεθεί και να εκκενώσει τρεις κατειλημμένους χώρους στην Πάτρα. Την ιστορική κατάληψη Παραρτήματος στο κέντρο της πόλης που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της τοπικής κοινωνίας ήδη από το Νοέμβρη του 1973 και έχει αποτελέσει σημείο αναφορά για χιλιάδες αντιστεκόμενους και εξεγερμένους στο πέρασμα των χρόνων, την κατάληψη του Μαραγκοπούλειου στην οδό Γούναρη και την κατάληψη Ν. Γύζη 33 – αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ Πάτρας. Σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση ενορχηστρωμένη από τα επιτελεία του υπουργείου καταστολής και με πρωταγωνιστές τουλάχιστον 6 διμοιρίες ΜΑΤ (3 εισαγόμενες από την Αθήνα), μπάτσους κάθε είδους και αμφίεσης και μια σειρά από εντολοδόχους ρουφιάνους που βυσσοδομούσαν εδώ και καιρό σε βάρος των αυτοοργανωνμένων χώρων αγώνα της πόλης αλλά και των αγωνιζόμενων ανθρώπων γενικότερα. Οι είσοδοι και τα παράθυρα των χώρων χτίζονται με τούβλα ενώ από το εσωτερικό του Μαραγκοπουλείου συλλαμβάνονται 5 άτομα που αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, των διακεκριμένων φθορών, της παράβασης του νόμου περί όπλων και της απείθειας.

Καλώς ή κακώς η συγκεκριμένη επιχείρηση ήταν ένα μήνυμα που έχει πολλαπλούς αποδέκτες, λίγες όμως πηγές προέλευσης. Από τη μία το ίδιο το κράτος, με προεξάρχοντες τον ίδιο τον πρωθυπουργό Σαμαρά, τον υπουργό καταστολής Δένδια και διάφορους άλλους ντόπιους βλαχοσερίφηδες τύπου Νταβλούρου, που εδώ και καιρό διεξάγει έναν ανηλεή -αλλά όχι χωρίς κόστος- πόλεμο σε βάρος όλων όσοι αντιστέκονται και ειδικά σε όσους το κάνουν αυτοοργανωμένα και από τα κάτω, φοβούμενο την εκρηκτική δυναμική που γέννησε η κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 και τις συνέπειές της σύνδεσης της με τη δεδομένη οργή που προκαλεί η φτώχεια, η ανέχεια και η εξαθλίωση σε πλατιά κοινωνικά στρώματα. Από την άλλη, ο δήμος Πατρέων, που αφού έκαψε το Παράρτημα πριν 20 χρόνια και στη συνέχεια έφαγε 500 εκατομμύρια δραχμές για να το μετατρέψει σε συνεδριακό κέντρο, έρχεται σήμερα να παραστήσει το φορέα που επιτέλους θα αποδώσει το χώρο στους δημότες. Μαζί του και οι ρουφιάνοι ντόπιοι -και όχι μόνο- δημοσιογράφοι που έριξαν τόνους λάσπης τα τελευταία χρόνια για όλους αυτούς τους χώρους και τις λειτουργίες τους, ενώ παράλληλα έστρωναν πάση θυσία το έδαφος στους φασίστες της χρυσής αυγής. Σήμερα, έρχονται και αυτοί να κανιβαλίσουν πάνω στο σώμα των χώρων αντίστασης ευελπιστώντας πως όλο και κανένα ξεροκόμματο θα τους πετάξουν τα αφεντικά τους. Δυστυχώς για όλους αυτούς η πόλη είναι μικρή και όλο και κάπου θα συναντηθούμε…

Η επίθεση στους χώρους αγώνα και αντίστασης, στα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και τις καταλήψεις, αποτελεί μια ξεκάθαρα κεντρική πολιτική απόφαση που είδαμε να εκτυλίσσεται το προηγούμενο διάστημα σε διάφορες πόλεις στον ελλαδικό χώρο και έχει ως στόχο να πλήξει τις δομές και υποδομές του ανταγωνιστικού κινήματος, να εξοντώσει υλικά και ηθικά τους αναρχικούς-αντιξουσιαστές, που αποτελούν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης, αλλά κυρίως να εντείνει το Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης και να εδραιώσει το δόγμα μηδενικής ανοχής ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που αντιπαλεύουν την κυριαρχία και τη βίαιη επέλαση της πάνω στις ζωές μας.

Σε κάθε περίπτωση, ξεκαθαρίζουμε πως η προσπάθεια μεταφοράς του πολέμου στην περιφέρεια με όρους μητρόπολης δεν θα είναι απλή υπόθεση για τα αφεντικά και το κράτος. Οι αγώνες, η ίδια η κοινωνική και ταξική μνήμη, τα νοήματα που παράγουν οι χώροι αντίστασης, είναι ακόμα νωπά. Όσο κι αν προσπαθούν ορισμένοι να τα σβήσουν εν μία νυκτί, ματαιοπονούν. Αργά ή γρήγορα θα γίνει σαφές πως οι όροι δεν είναι πάντα με το μέρος τους.

Ως αναρχικοί, έχουμε να δηλώσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι ο διαρκής και πολύμορφος αγώνας μας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, όχι μόνο δεν πρόκειται να οπισθοχωρήσει μπροστά στην ολοένα και εντεινόμενη κρατική καταστολή αλλά συνεχώς θα εντείνεται και θα αναβαθμίζεται! Οι χώροι της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης, μέσα στους οποίους αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, η αμοιβαιότητα, η αυτοοργάνωση, η συντροφικότητα, η πολιτική ζύμωση, η ίδια η ζωή σε τελική ανάλυση, δεν είναι απλά και μόνο μερικά ντουβάρια. Ποτέ δεν τους αντιληφθήκαμε ως τέτοιους. Το κράτος μπορεί να τους σφραγίσει, να τους γκρεμίσει ή να τους αφήσει να ρημάξουν. Μας το απέδειξε και χθες. Επ’ ουδενί όμως δεν μπορεί να σφραγίσει τις ιδέες μας. Να ανακόψει τον αγώνα για ζωή και ελευθερία. Δυστυχώς για αυτό, οι αναρχικοί είμασταν, είμαστε και θα είμαστε ο παντοτινός του εφιάλτης μέχρι τη μέρα που οι καταπιεσμένοι θα το κάνουν παρελθόν και θα ανοίξουν το δρόμο για την αταξική κοινωνία της ισότητας, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης. Τον δρόμο για τον κομμουνισμό και την αναρχία!

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ…

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΩΡΟΣ ΑΓΩΝΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΣ,
ΒΟΡΑ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ …Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Αναρχική ομάδα «Δυσήνιος Ίππος»
Πάτρα, 6 Αυγούστου 2013

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *